سرقت ادبی چیست؟ مدت هاست که بحث های داغی در جامعه علمی در مورد سرقت ادبی وجود دارد. این عمل کپی کردن یا ارائه ایده‌ها، سخنان یا کار شخص دیگری به‌عنوان متعلق به خودتان بدون ارائه انتساب است. تخلفات تحصیلی مانند این نقض فاحش اصول اساسی یادگیری علمی تلقی می شود. در این مقاله به سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و پیشگیری از آن می پردازیم.
مقالات علمی حاوی سرقت ادبی
یک مقاله علمی را می توان به روش های مختلفی سرقت علمی کرد. سرقت ادبی در تحقیقات علمی بیشتر به شرح زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی‌ترین شکل سرقت ادبی است که کسی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی می‌کند و بدون اینکه اعتباری به آنها بدهد، آن را به عنوان کار خودش معرفی می‌کند. در این صورت سرقت ادبی جدی ترین جرم است و ممکن است منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و پیگرد قانونی شود.
ممکن است با کپی کردن متن از منبع منتشر شده، کپی کردن متن از اثر همکار یا کپی کردن متن از یک نشریه منتشر نشده، سرقت علمی مستقیم انجام شود. یک محقق همچنین می‌تواند از یک تصویر یا شکل بدون دادن اعتبار یا مجوز مناسب استفاده کند که منجر به سرقت علمی مستقیم شود. کسب مجوز در صورت لزوم و اعتبار مناسب همه منابع، بخش اساسی تحقیق است.
2. سرقت ادبی از خود
سرقت ادبی زمانی اتفاق می‌افتد که اثر منتشر شده قبلی در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب مجدداً استفاده شود. شما همچنان می توانید به دلیل سرقت ادبی رد شوید، حتی اگر به نظر سرقت ادبی نباشد.
ارسال نسخه خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه خطی مشابه، یا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه نسخه خطی منتشر شده قبلی استفاده می کند، می تواند باعث سرقت ادبی شود. یک خط قبلا منتشر شده استفاده می شود. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است بدون ذکر منبع یا مجوز نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
برای جلوگیری از سرقت ادبی، محققان باید به درستی استناد کنند و برای تحقیقات منتشر شده قبلی خود مجوز بگیرند. انتشارات جدید محققان نیز باید شامل تحقیقات و ایده های اصلی باشد.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوعی سرقت ادبی است که در آن شخصی کلمات و ساختار جمله دیگری را می گیرد و کمی آنها را تغییر می دهد. هنوز سرقت ادبی وجود دارد، زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی اعتبار داده نمی شود، حتی اگر اثر متفاوت به نظر برسد.
سرقت ادبی ترجمه می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، مانند کپی کردن چند کلمه یا ساختار جمله از نویسنده دیگری و جایگزینی آنها با مترادف.
در زمان ارائه ایده و کار از سوی دیگران، پژوهشگران باید به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. مترجمان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که ترجمه آنها معنای اصلی را تغییر نمی دهد.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی عبارت است از ترکیب منابع مختلف به منظور ایجاد یک سند جدید که هیچ منبعی را تایید نمی کند. حتی اگر ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشد، سرقت ادبی محسوب می شود.
اگر از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر صحیح آنها، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون ذکر مناسب آنها استفاده کنید، سرقت علمی موزاییک ممکن است رخ دهد.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و از کلمات خودشان استفاده می شود. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده و ایده های اصلی به طور دقیق منتقل می شوند.
سرقت علمی مقاله و پیامدهای آن
با کسانی که در مقالات علمی سرقت ادبی می کنند، می توان برخورد انضباطی کرد. در بیشتر موارد، سرقت ادبی منجر به یک یا چند مورد از پیامدهای زیر می شود:
رد نسخه خطی
دست نوشته ای که مشخص شود حاوی سرقت ادبی است به احتمال زیاد کاملاً رد خواهد شد. آسیب دیدن اعتبار و اعتبار آنها می تواند ضربه مهمی به حرفه یک محقق باشد. علاوه بر این، محققان می توانند منابع مالی و منابع خود را در صورت رد نسخه های خطی خود از دست بدهند و مانع از پیشبرد تحقیقات خود شوند.
لطمه زدن به شهرت
اعتبار پژوهشگران در جامعه علمی می تواند با سرقت علمی آسیب جدی وارد کند. در آینده، اگر محقق احترام و اعتماد خود را از دست بدهد، ممکن است در همکاری با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده دچار مشکل شود. شهرت آسیب دیده همچنین می تواند آینده شغلی محقق را محدود کند.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق قوانین کپی رایت را با سرقت ادبی نقض می کند، ممکن است با مجازات های قانونی از جمله جریمه نقدی و حتی زندان مواجه شود. در مقابل، سرقت ادبی طبق قوانین کپی رایت جرم محسوب می شود زیرا حقوق نویسنده را نقض می کند. محققی که سرقت ادبی می کند ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
علاوه بر این، تحقیقات سرقت ادبی می تواند منجر به ابطال مدرک یک محقق شود. برای محققان، این می تواند تأثیر شدیدی بر آینده شغلی آنها داشته باشد. علاوه بر محدود کردن فرصت‌های آینده، ابطال مدرک می‌تواند منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
یک موضوع دانشگاهی جهانی، سرقت ادبی بر ایران نیز تاثیر می گذارد. در سال‌های اخیر اقداماتی برای مقابله با سرقت علمی و تضمین سلامت علمی در ایران انجام شده است. افرادی که در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند می توانند به شدت مجازات شوند.
برای مبارزه با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقداماتی را انجام داده است. MSRT به عنوان بخشی از مأموریت خود برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
سرقت ادبی در ایران به عنوان یک جرم جدی دانشگاهی تلقی می شود و محققین به دلیل آن می توانند به شدت مجازات شوند. از نظر مجازات، سرقت ادبی بر اساس شدت آن مجازات متفاوتی دارد. رایج ترین مجازات های ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
در ایران ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات‌های سرقت ادبی است. فردی که مدرک تحصیلی او به دلیل سرقت ادبی باطل شده است می تواند عواقب شغلی و زندگی قابل توجهی را متحمل شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
اگر محققی به سرقت ادبی متهم شود، انجام پژوهش ممکن است به حالت تعلیق درآید. در نتیجه، آنها ممکن است نتوانند به بودجه و منابع دسترسی داشته باشند.
ممنوعیت انتشار
سرقت ادبی ممکن است منجر به ممنوعیت انتشار برای محققان شود. بنابراین تا مدتی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. شهرت و حرفه آنها می تواند به طور قابل توجهی تحت تأثیر این موضوع قرار گیرد.
penalty
علاوه بر مجازات های فوق، ممکن است برای محققینی که مرتکب سرقت ادبی شناخته شوند، جریمه نقدی نیز در نظر گرفته شود. اگر سرقت ادبی ثابت شود، ممکن است جریمه شود.
پیامدهای قانونی
محققان را می توان به دلیل سرقت ادبی جریمه و زندانی کرد، که خلاف قوانین کپی رایت است.سرقت ادبی نقض قوانین کپی رایت است.
همچنین ایران اقدامات کمی برای مبارزه با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام داده است. اخلاق و یکپارچگی تحقیق توسط کمیته ملی اخلاق تحقیق (NREC) ایجاد شده توسط MSRT نظارت شده است. محققان می توانند به پشتیبانی و آموزش NREC برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک از طریق دستورالعمل های آن برای تحقیقات اخلاقی دسترسی داشته باشند.
NREC تنها مؤسسه دانشگاهی در ایران نیست که کمیته اخلاقی خود را برای نظارت و اطمینان از تحقیقات اخلاقی و صادقانه ایجاد کرده است. کمیته‌های اخلاق پژوهشی به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می‌دهند و اطمینان می‌دهند که تمام تحقیقات در مؤسسات آنها استانداردهای اخلاقی را رعایت می‌کنند.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
با Turnitin می‌توانید دستنوشته خود را با پایگاه داده‌ای از آثار منتشر شده و سایر کارهای دانشجویی مقایسه کنید. یک گزارش سرقت ادبی خودکار با کمک این ابزار ایجاد می‌شود که هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می‌کند. نرم افزار تشخیص سرقت ادبی Turnitin معمولاً توسط دانشگاه ها و ناشران برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
یک بررسی کننده سرقت ادبی کاربر پسند که یک نسخه خطی را با مقالات منتشر شده برای تشخیص سرقت علمی مقایسه می کند. با استفاده از این ابزار می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید و شباهت‌های موجود بین دستنوشته و آثار منتشر شده خود را مشاهده کنید. به منظور اطمینان از عاری بودن مقالات علمی از سرقت ادبی، محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
ابزار نوشتنی به نام Grammarly وجود دارد که می تواند اشتباهات املایی، دستور زبان و سرقت ادبی را بررسی کند. در این ابزار، نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه شده و هرگونه شباهت برجسته می شود. بررسی کننده سرقت ادبی مانند Grammarly معمولاً توسط محققان و دانشجویان استفاده می شود.
Copyscape
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام Copyscape وجود دارد که یک دست نوشته را در برابر پایگاه داده عظیمی از مقالات منتشر شده بررسی می کند و هرگونه شباهت بین این دو را برجسته می کند. این ابزار علاوه بر بررسی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی نیز تولید می کند. مقالات آکادمیک اغلب با استفاده از Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
iThenticate
ابزار تشخیص سرقت ادبی iThenticate یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، می توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می کند و سرقت علمی احتمالی را برجسته می کند. در مقالات علمی، ناشران و محققان از iThenticate برای بررسی سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
نرم افزار رایگان تشخیص سرقت ادبی، DupliChecker، یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا هرگونه سرقت ادبی را تشخیص دهد. در نتیجه این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که در صورت وجود شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، مشخص می‌شود. محققان و دانشجویان از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی با چه ابزاری انجام می شود؟
بازرسی دستی
بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه مورد استفاده ویراستاران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی است. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، داوران نسخه های خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کنند. داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و سایر انواع سرقت ادبی را از طریق بررسی دقیق تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برنامه نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی ابزار دیگری است که توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می شود. ابزارهای نرم افزاری یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و شباهت های بین نسخه خطی و این آثار منتشر شده را برجسته می کنند. یک گزارش سرقت ادبی توسط نرم افزار تولید می شود که میزان شباهت بین مقاله و مقاله منتشر شده را مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک اغلب از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape استفاده می کنند.
بررسی مرجع
داوران مجلات علمی از بررسی مرجع برای تشخیص سرقت ادبی در مقالاتی که بررسی می کنند استفاده می کنند. ارجاع به یک نسخه خطی با ارجاع به منابع فهرست مرجع در نسخه خطی مقایسه می شود. بدین ترتیب تمامی منابع به درستی ذکر شده و هیچ استنادی از قلم نیفتاده است.
یک بازبین همچنین منابع ذکر شده در دستنوشته را بررسی می کند تا مطمئن شود که به درستی استناد شده و محتوای ذکر شده با اصل مطابقت دارد. برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، داوران ممکن است هر گونه اختلاف را بیشتر بررسی کنند.
پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
چندین دستورالعمل و بهترین شیوه باید توسط محققان برای جلوگیری از سرقت ادبی دنبال شود. در تحقیقات علمی، روش های زیر موثرترین روش ها برای جلوگیری از سرقت ادبی هستند:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
با استفاده از استنادهای مناسب می توان از سرقت ادبی در مقالات علمی جلوگیری کرد. مهم است که هنگام استفاده از اثر شخص دیگری به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. در پایان مقاله شامل ارجاعات و استنادهای درون متنی است. شما باید نام نویسنده، تاریخ انتشار، و شماره صفحه (یا صفحات) منبع اصلی را در استناد متن ذکر کنید. منابع در مقاله باید بر اساس حروف الفبای نام خانوادگی نویسنده، به ترتیب استفاده، فهرست شوند.
در تحقیقات علمی از سبک های APA، MLA و شیکاگو استفاده می شود. برای محققین مهم است که با سبک استناد رشته خود آشنا شوند و دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
هدف از بررسی‌های سرقت ادبی، شناسایی موارد سرقت ادبی در نسخه‌های خطی است. به منظور بررسی تحقیقات خود برای سرقت ادبی، محققان می توانند از انواع ابزارهای آنلاین استفاده کنند. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده را می توان با نسخه خطی مقایسه کرد تا هرگونه شباهت را شناسایی کند. بررسی‌کننده سرقت ادبی به محققان این امکان را می‌دهد تا قبل از ارسال دستنوشته خود، سرقت ادبی را شناسایی و رفع کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
شما ایده‌ها یا کارهای دیگران را با بازنویسی آنها با کلمات خودتان بازنویسی می‌کنید. مهم است که در هنگام نقل قول هیچ تغییری در معنای نویسنده اصلی ایجاد نکنید. ممکن است سرقت ادبی از طریق بازنویسی بیش از حد دقیق انجام شود، زیرا شامل گرفتن کار شخص دیگری و تغییر کمی ساختار عبارت و کلمات است.
ترجمه باید با استفاده از کلمات و ساختار جمله خود محقق انجام شود. فهرست مرجع و استنادهای درون متنی نیز باید به درستی به کار نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
این قوانین کپی رایت است که از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. دانستن قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر شده است برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. یک محقق باید با قوانین و مقررات مربوط به کپی رایت آشنا شود تا از نقض سهوی قوانین جلوگیری کند. ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که محققان برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاص به مجوز نیاز داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
هر زمان که مقاله ای علمی می نویسید، برای جلوگیری از سرقت ادبی، ضروری است که از کلمات خود استفاده کنید. هر زمان که محققان کار یا ایده های دیگران را ارائه می دهند، باید آنها را بازنویسی کنند. نقل قول های مستقیم باید در نقل قول با انتساب مناسب به نویسنده اصلی ذکر شوند. هنگام جمع بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
برای جلوگیری از سرقت ادبی، حفظ سوابق دقیق منابع در مقالات علمی حیاتی است. مراجع و اطلاعات مرتبط مانند عنوان، نویسنده، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید توسط محققان ثبت شود. منابع باید با استفاده از این اطلاعات گردآوری شوند. مستندسازی صحیح منابع تضمین می کند که از محتوای سرقتی تصادفی جلوگیری می شود و همه منابع به درستی اعتبار می یابند.
کار خود را مرور کنید
پژوهشگران باید مطمئن شوند که کارشان به درستی اعتبار داده شده است و از سرقت ادبی قبل از ارسال نسخه خطی اجتناب شده است. علاوه بر این، تصحیح نسخه خطی برای اطمینان از عدم وجود هرگونه اشتباه تایپی و دستوری مهم است. محققان می توانند با بررسی نسخه های خطی قبل از ارسال، سرقت علمی را شناسایی و تصحیح کنند.
Result
سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است که ممکن است منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال تحصیلی شود. سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان و همچنین پیامدها و بهترین راه های جلوگیری از آن درک شود.
پژوهشگران باید از استنادات مناسب، نرم افزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنند و آثار خود را به دقت ترجمه کنند، قوانین کپی رایت را بدانند، از کلمات خود استفاده کنند و سوابق دقیقی را برای جلوگیری از سرقت ادبی نگه دارند.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، نقش مهمی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی مرجع از جمله ابزارهایی هستند که توسط بازبینان برای شناسایی سرقت ادبی و اطمینان از مطابقت نسخه خطی با استانداردهای یکپارچگی علمی استفاده می شود.
صداقت و اصالت تحصیلی بالاترین استانداردهایی است که محققان باید در کار خود و در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی برای آن تلاش کنند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت تحقیقات علمی کمک کنند.